آزمون زایسل
تعیین زایسل (به انگلیسی: Zeisel determination) یا آزمون زایسل (به انگلیسی: Zeisel test) یک آزمایش شیمیایی برای تأیید وجود گروه‌های استر یا اتر در یک ترکیب شیمیایی است.[۱][۲][۳][۴] این نام به افتخار شیمیدان چک سیمون زایسل (Simon Zeisel) گرفته شده‌است. در یک آزمایش کیفی ابتدا نمونه با مخلوطی از اسید استیک و هیدروژن یدید در یک لوله آزمایش واکنش داده می‌شود. هیدروژن یدید با شکستن پیوند اتری یا استری به آلکیل یدید مربوطه، منجر به تولید الکل یا کربوکسیلیک اسید می‌شود.
منابع
[ویرایش]- ↑ Zeisel, S (1885). "Über ein Verfahren zum quantitativen Nachweise von Methoxyl". Monatshefte für Chemie. 6: 989–997. doi:10.1007/BF01554683.
- ↑ Zeisel, S (1886). "Zum quantitativen Nachweise von Methoxyl". Monatshefte für Chemie. 7: 406–409. doi:10.1007/BF01516585.
- ↑ Prey, V. (1941) Chemische Berichte 74: 350.
- ↑ Lange (1962) J. Org. Chem. 27: 2037.
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |